در پی اظهارات نسنجیده صادق خرازی یکی از جوانان انقلابی شهر گرگان در نامه ای جواب دندان شکنی به این اصلاح طلب تندرو داد .

به گزارش گلستان ما ؛ این نامه عصر امروز چهارشنبه 23 دیماه 94 به دفتر سایت گلستان ما ارسال شده است :

این ندای یک ایرانی انقلابی است به رئیس شورای مرکزی حزب ندای ایرانیان

برادر بزرگوار آقای دکتر سید صادق خرازی (رئیس محترم شورای مرکزی حزب ندای ایرانیان)

سلام علیکم:

کشور عزیزمان ایران اسلامی سر بلند، در گذر تاریخ شاهد فراز و نشیب های بسیاری در عرصه های مختلف بوده و هست. یکی از این عرصه ها، عرصه سیاست است که جولانگاه افراط و تفریط های نابجا قرار گرفته است.

اما آنچه در این عرصه مهم بوده و هست این واقعیت که همواره در جامعه آرمانگرای ایران اسلامی، مردم به ندای حق گرایانه و حق طلب که از حنجره یک رهبر روحانی و یا غیر روحانی به گوش رسیده لبیک گفته اند.

اگر بخواهیم این واقعیت را در عهد ناصری(ناصرالدین شاه) بررسی کنیم و شخصی حق گرا را جستجو کنیم در عقب گرد تاریخ، به مقام شامخ امیر کبیر (میرزا تقی خان فراهانی) صدر اعظم ناصر الدین شاه بر می خوریم.

آنچه که باعث جاودانه شدن امیر کبیر در تاریخ ایران اسلامی شد، حق گرایی ناشی از پافشاری بر اصول و ارزشهای اسلامی و تکیه بر دانش و سرمایه انسانی داخلی بود.

میرزا تقی خان فراهانی شخصی متشرع و مذهبی بود، لذا فساد حاکم شده بر جامعه را در زمان ناصرالدین شاه برنتابید. فسادی که بخش اعظمی از آن توسط مهد علیا (مادر ناصرالدین شاه و مادر زن امیر کبیر) برای جاری و ساری شدن در جامعه آن زمان هدایت می شد.

تداوم استقامت و مبارزه امیر کبیر با این ایدئو لوژی نشر فساد در نهایت موجب شد که مهد علیا (مادر زن امیر کبیر) دستور قتل وی را صادر کرد و وی را در حمام فین کاشان به شهادت رساندند.

امیرکبیر قربانی جریان اصلاح طلبی غربی بوده

حال سخن این است که چطور شخصیت و کارکتری چون امیر کبیر شهید که جان خود را در دفاع از اصول و ارزشهای اسلامی در جامعه فاسد عهد ناصری نثار اسلام نموده و به نوعی قربانی جریان اصلاح طلبی غربی بوده، بعنوان اصلاح طلب با رویکرد امروزی از جانب شما در همایش حزب ندای ایرانیان (شعبه استان همدان) معرفی می گردد.

آیا این قیاس برای منفعت طلبی حزبی نیست؟

آیا شما یک سیاستمدار پوپو لیستی هستید یا یک سیاستمدار رئالیست؟

آیا تفاوتی بین جامعه عهد ناصری و جامعه ایران اسلامی امروزی وجود ندارد!؟!

که اصلاح طلبی ناشی از افکاری اصولی و ارزشی امیر کبیر در عهد فاسد ناصری از نوع اصلاح طلبی امروزی از سوی شما تلقی و عنوان می شود؟

آیا امروزه جامعه ایران مبتلا به فساد آن زمان امیر کبیر است؟

آیا اصلاح طلبی امروز جامعه سیاسی ایران فساد برانگیز نیست به معنای آنچه در مجلس ششم و حوادث سالهای 78و 88 رخ داد؟

آیا این تفکر و تفسیر اطلاح طلبی شما خلق الساعه است یا ریشه در گذشته سیاسی شما دارد که اگر ریشه در گذشته داشته باشد باید گفت که شما به ملت ایران با این نوع تفکر و تفسیر سیاسی خیانت کرده اید.

فراتر آنکه چون در برهه ای از تاریخ بعد از انقلاب نمایندگی ایران اسلامی در سازمان ملل متحد را بر عهده داشتید و آن روز نیز اینگونه اصلاح طلبی را تفسیر می نمودید نه تنها به مردم ایران بلکه به واسطه حضور در سازمان ملل متحد به جامعه جهانی نیز خیانت نمودید چرا که حضور این نوع تفکر در بعد جهانی موجب تناقض های فاحشی خواهد بود.

برادر بزرگوار و ارجمندم:

جامعه کنونی ایران از نعمت عظیم انقلاب اسلامی برخوردار است که نهال این شجره طیبه توسط بزرگ مردی از سلاله زهرا (س) که رهرو و شاگرد مکتب امام حسین (ع) بود کاشته شد و پس از ارتحال وی این نهال مقدس به باغبانی مدیر، مدبر، شجاع و دلیر در قامت یک فقیه جامع الشرائط سپرده شده و تحت زعامت ایشان حفاظت و حراست می شود.

آری : تفاوت است بین جامعه ای که در راس آن یک شاه ظالم و جائر قرار دارد و جامعه ای که در راس آن یک فقیه و عالم جامع الشرائط اسلامی قرار داردو به تبع تفاوت وجود دارد بین اصلاح طلبی در جامعه فاسد غیر اسلامی و بدون قانون و اصلاح طلبی در جامعه اسلامی دارای قانون مدون برگرفته شده از منابع اربعه اسلامی –شیعی.

اصلاح طلبی آن زمان ( زمان امیر کبیر) برای بر پایی آموزه های اسلام ناب محمدی (ص) بود. آیا اصلاح طلبی امروزی در ایران اسلامی برای برپایی همان اسلام ناب محمدی (ص) است؟

با اندک تامل در جامعه سیاسی حداقل دو دهه اخیر در تفکر اصلاح طلبانه شاید بتوان نوع اصلاحات مد نظر همقطاران اصلاح طلب شما را به حضرتعالی متذکر شوم:

شما و دوستانتان مفتخر به اصلاحاتی هستید که در مجلس ششم اقدام به جمع آوری امضاء برای نوشاندن جام شوکران به رهبری انقلاب نمودند و از دل و درون همین مجلس ششم  (اصلاحات محور) چندین ضد انقلاب با رویکرد اصلاح طلبانه بیرون آمد که امروز در رسانه های معاند امپریالیستی زبان به ناسزا به اسلام و انقلاب اسلامی می گشایند.

هم قطاران شما در قطار اصلاحات به طور مستقیم یا غیر مستقیم واقعه کوی دانشگاه تهران را در سال 78 رقم زدند که از ما نحن فیه این حرکت ساختار شکنانه و امیال و مقاصد گردانندگان آن مطلع هستید.

آخرین و نزدیکترین ورژن اصلاحات در سال 88 رخ نمایی کرد که خواهان اصلاحات که نه براندازی در اصل و اساس نظام اسلامی بودند:

آنجایی که به عزاداران سرور و سالار شهیدان در محرم الحرام حمله ور شدند و بیرق  عزای حسینی را به آتش کشیدند.

آنجایی که مرگ بر اصل ولایت سر دادند.

آنجایی که مسجدی را در تهران به آتش کشیدند

آنجایی که قرآن را پاره کرده و به آتش کشیدند.

آنجایی که تمثال مبارک بنیان گزار جمهوری اسلامی  ایران ، خمینی کبیر را هتاکانه پاره کردند.

آنجایی که به نهاد مقدس بسیج و بسیجی حمله کردند و پایگاه های بسیج را آتش زدند...

آنجا هایی که ، ......................

جالب اینکه شما و دوستان اصلاح طلبتان که امروز امیر کبیر را فرد اصلاح طلب به مردم معرفی می کنید ، در حوادث فوق الذکر سکوت را ترجیح داده اید به جای اعلام برائت از حرکات ساختار شکنانه ذکر شده.

حال با این نکاتی که خدمت شما برادر بزرگوارم در باب نوع نگاه اصلاح طلبی بر اساس شواهد مذکور عرض نمودم.

آیا باز هم امیر کبیر را اصلاح طلب به معنای امروزی می دانید یا اصولگرا؟

خواهشی که از شما و همفکران شما بعنوان یک شهروند ایران اسلامی دارم این است که اذهان عمومی جامعه فهیم ایران اسلامی را بر اساس قیاس های مع الفارق و ناسنجیده و نا عادلانه و منفعت طلبانه حزبی مشوش نفرمائید که اگر اینگونه اقدام نکنید شما باید نام حزب خود را از ندای ایرانیان به حزب ندای برخی از ایرانیان تغییر دهید.

والسلام علی عبادا... الصالحین

برادر کوچک شما (سرباز ولایت، دیده بان بصیر)