جوانی که سر جلسه امتحانات دانشگاهی بینایی خود را از دست داده بود، پس از ۱۲ سال بینایی خود را بدست آورد.

به گزارش کلاله خبر، ابراهیم نوری از روستای حیدرآباد شهرستان کلاله پس از ۱۲ سال نابینایی، بینایی خود را بدست آورد.

وی ماجرای چگونگی نابینا شدن خود را اینگونه شرح داد و گفت: درحال تحصیل در مقطع فوق دیپلم بودم و در حال گذراندن امتحانات دانشگاهی بودیم و به تبع آن تلاش دانشجویان برای پاس کردن درس ها افزایش یافته بود و من نیز از این امر مستثنی نبودم تااینکه سر یکی از جلسات امتحان، ناگهان بینایی خود را از دست دادم.

نوری ادامه داد: نابینایی برای من مشکلات زیادی به همراه داشت ولی با کمک های خانواده و مسئولین توانستم این وضعیت را نزدیک به ۱۲ سال تحمل کنم.

وی از ازدواج خود در این مدت نیز خبر داد و افزود: با وجود اینکه نابینا بودم، خانمی مرا با این وضعیت به عنوان همسر آینده خود برگزید و با متحمل شدن مشکلات زندگی من، همدم و یار من در زندگی شد و حاصل این ازدواج یک فرزند پسر برای ما بود.

با حمایت های مسئولین زندگی را با همه مشکلات ادامه دادیم تا اینکه ورود تیم پزشکی دکتر هاشمی وزیر بهداشت و درمان به مراوه تپه روزنه ای برای مرتفع شدن مشکلات بینایی من شد.

ابراهیم نوری یادآور شد: با حمایت رئیس بهزیستی و فرماندار کلاله برای درمان به مراوه تپه رفتم و پس از انجام عمل بر روی چشم چپم، بینایی این چشمم را بدست آوردم.

وی که برای تشکر از زحمات محمدرضا فشایی رئیس بهزیستی و فرماندار کلاله به فرمانداری آمده بود، گفت: با حمایت های مجدد بهزیستی به یکی از بیمارستان های مجهز مشهد اعزام شدم و پس از عمل، بینایی چشم راست من نیز برگشت و در حال حاضر با عینک قادر به خواندن هستم.

ابراهیم پس از ۱۲ سال نابینایی بالاخره با تلاش های مسئولین و خیرین توانست زن و فرزند خود را ببیند و به آینده امیدوارتر شود.

وی در حال حاضر ۳۵ سال سن دارد و با بدست اوردن بینایی خود، خود را در مقابل مشکلات پیش روی زندگی می بیند و از این مشکلات می گوید: من با ۳۵ سال سن تنها منبع درامدم یارانه و مستمری بهزیستی است چرا که نابینایی فرصت های شغلی پیش روی را از من گرفت و با توجه به اینکه تحمیل فشار می تواند باعث نابینایی دوباره چشمان من شود، نمی توانم فعالیت های فیزیکی انجام دهم.

از سویی با توجه به اینکه در روستا زندگی می کنم، خانه مسکونی مناسبی ندارم و رطوبت این خانه مشکلات عدیده ای را برای خانواده من بوجود آورده است و برای رفع این مشکل نیز پیشنهاداتی مبنی بر برنامه ریزی برای مساعدت در ساخت و دریافت پروانه ساخت رایگان از سوی بهزیستی به من داده شده است اما به دلیل اینکه زمینی برای این امر ندارم، عملی شدن این پیشنهاد هم، برای من و خانواده ام امکان پذیر نیست.

نوری از علاقه خود به ادامه تحصیل گفت و اظهار داشت: علاقه زیادی به ادامه تحصیل دارم(چرا که در این راه بینایی خود را از دست دادم) اما وقتی به مخارج سنگین رفت و آمد و شهریه پیام نور فکر می کنم، منصرف می شوم اما باز هم اینکه شاید درس خواندن بتواند روزنه ای برای خروج از این وضعیتم باشد، خود نوعی انگیزه برای من می شود؛ اما نا گفته نماند رئیس بهزیستی در این زمینه قول مساعدت داده است و در صورت ادامه تحصیل، بهزیستی شهریه دانشگاه را پرداخت خواهد کرد.

وی در پایان بر اینکه ایجاد اشتغال برای وی می تواند تمامی مشکلات پیش روی خانواده وی را حل کند، تاکید کرد.