ماجرای نرفتن کاپیتان تیم ملی فوتبال بانوان به سفر خارجی درحالی به سوژهای برای فرصتطلبان ناآگاه تبدیل شد که بررسی دقیق آن نشان میدهد حفظ بنیان خانواده و آینده یک کودک مهمتر از ورزش است.
تیم ملی فوتبال بانوان ایران درحالی امروز عازم مسابقات قهرمانی آسیا شد که خانم گل آسیا و کاپیتان و یکی از ارزنده ترین بازیکنان خود را بنا بر دلالیل خانوادگی همراه ندارد.
نیلوفر اردلان درحالی نتوانست تیم ملی فوتبال بانوان را همراهی کند که صراحتا اعلام کرده به دلیل مخالفت همسرش نمی تواند همراه تیم ملی باشد و گلایه کرده از مقامات که چرا راهی برای احقاق حق بانوان پیدا نکرده اند تا مثل آقایان که در قضیه سرباز قهرمان دولت پشت ایشان ایستاد بانوان هم بتوانند در چنین مواقعی از حق قانونی برخوردار باشند.
همسر نیلوفر اردلان از خانواده ایی کاملا ورزشی است، فوتبال بازی کرده و سالهاست در رسانه ها فعالیت می کند و هم اکنون از جمله مجریان خوب و مسلط عرصه ورزش در شبکه ورزش و شبکه سوم سیماست. از زمانی که با نیلوفر اردلان هم ازدواج کرده می توان تقریبا بیان کرد که خانم اردلان بیش از 50 دوره مسابقات متعدد آسیایی و دو دوره جام جهانی کوچک همراه تیم ملی بوده و حتی بعضا خود مهدی توتونچی مشوق و حامی حضور تیم ملی بانوان در برخی مسابقات بوده است.
او یقینا مشوق اصلی همسرش نیز بوده و اگر همراهی وی نبود بعید بود که نیلوفر اردلان بتواند این همه عناوین آسیایی را بدست آورد و خانم گل مسابقات آسیایی لقب گیرد.
اینکه چرا در این مورد که اولین دوره مسابقات قهرمانی آسیاست مهدی توتونچی مخالف حضور همسرش در این مسابقات شده است حتما دلیل خاصی دارد که چون مسائل خانوادگی است نمی توان و نباید زیاد کنکاش کرد اما بواسطه حس همکاری و اینکه شفاف سازی بهتری کنیم این مطلب را می نویسیم تا افرادی که یکطرفه قضاوت می کنند با نگاهی عادلانه تر به موضوع نگاه کنند. اول اینکه در مباحث خانوادگی آنهم در این سطح که جنبه ملی پیدا می کند نباید یکطرفه قضاوت کرد و از آنجا که هر دو طرف یعنی هم آقای توتونچی و هم خانم اردلان افرادی شناخته شده و اخلاق مدار در ورزش و اجتماع و متعهد به اصل و اساس خانواده هستند باید پذیرفت که مشکل یک بحث درون خانواگی ساده بوده و هست و ای کاش به رسانه ها کشیده نمی شد چون به هر حال عده ایی که دو طرف را نمی شناسند و حق هم دارند که هر دو طرف را خوب و دقیق نشناسند شاید در همان نگاه اول قضاوت ناعادلانه ایی داشته باشند همانطور که بسیاری در فضای مجازی و برخی رسانه ها ندانسته و چشم بسته شوهر خانم اردلان را محکوم کرده اند!
حال آنکه به گفته نیلوفر اردلان، همسرش در توضیح مخالفتش با این سفر اعلام کرده که چون مسافرت فوق همزمان با آغاز مدارس فرزند پسر این زوج است و باید برای اولین بار پای به محیط مدرسه بگذارد دوست دارند که فرزندشان همراه پدر و مادر گام اول ورود به محیط جدیدی مثل مدرسه را بردارد.
مهدی توتونچی به همین دلیل از همسرش خواسته که این یک مسافرت را نرود و اصلا هم ربطی به موارد دیگر ندارد چون اصل و اساس این تفکر در جهت حمایت از اصل خانواده است. اینکه تصمیم همسر کاپیتان تیم ملی درست بوده در این موقعیت یا نادرست باید به تفکرات خانوادگی دو طرف نگاه کنیم ولی آنچه مسلم است اگر مهدی توتونچی مخالف مسافرت همسرش بود همان ابتدای ازدواج مانع می شد و اتفاقا با آگاهی از اینکه وی فوتبالیست حرفه ایی است و باید در اردو و مسافرت باشد وی را انتخاب کرده است.
موضوع دوم مربوط به برخی هاست که در جایگاه مسئولیتی که دارند خود را دایه مهربان تر از مادر می دانند و جوری علیه همسر اردلان موضع گیری می کنند که انگار گناهی نابخشودنی مرتکب شده است حال آنکه در این موضوع خانوادگی او به هر دلیلی که برای خودش قابل احترام است دوست ندارد همسرش از فرزندش جدا باشد. موضوع خیلی ساده ایی بود و بازهم ما با شناختی که از این زوج موفق داریم تقاضا می کنیم که بیش از این مورد فوق را بسط ندهند هر چند که به گفته مهدی توتونچی از رسانه ها گرفته تا وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک و همه همه یا از سر دلسوزی و یا از سر وظیفه در این مدت تا توانسته اند موضوع را باز و باز تر کرده اند. جالب اینکه توتونچی در یک برنامه فوتبالی به ما گفت که همه موضوع همانی است که خانم اردلان گفته و من زیاد اهل مصاحبه نیستم هر چند خودم دنبال این هستم که سوژه ایی باشد و مصاحبه ایی اما چون مورد ما خانوادگی است استدعا می کنم دوستان بیش از این موضوع را بزرگ نکنند./مهر
متاسفانه نظری هنوز درباره این مطلب منتشر نشده