من چندین بار در طول مدت اقامتم در نیویورک به‌عنوان نماینده دائم، به واشنگتن سفر کردم و به دانشگاه‌های مختلف رفتم. یک بار دانشگاه پرینستون را دیدم ولی حتی برای سفر به دانشگاه خودم در دنور مشکل وجود داشت و وزیر امور خارجه آمریکا را آنجا دیدم.

محمد جواد ظریف در کتاب آقای سفیر به خاطره هم دانشگاهی بودن با وزیر خارجه اسبق آمریکا اشاره کرده و می گوید: بنده در زمان دانشجویی‌ام به شهرهای مختلف آمریکا سفر کردم؛ از روزی که ویزای تحصیلی‌ام را به ویزای سیاسی تغییر دادم، دیگر نتوانستم به این سفرها بروم. برای هر بار سفر باید از دولت آمریکا اجازه بگیرید که 95 درصد اوقات نیز این اجازه را نمی‌دهند.

من چندین بار در طول مدت اقامتم در نیویورک به‌عنوان نماینده دائم، به واشنگتن سفر کردم و به دانشگاه‌های مختلف رفتم. یک بار دانشگاه پرینستون را دیدم ولی حتی برای سفر به دانشگاه خودم در دنور مشکل وجود داشت.

نکتۀ جالب این بود که خانم کاندولیزا رایس نیز در همان زمان در دانشگاه دنور درس می‌خواند و هم دانشکده‌ای من بود، البته به فاصله زمانی پنج سال زودتر از من دکترا گرفت و فارغ‌التحصیل شد. زمانی که سفیر بودم، با اینکه آنجا ایشان را می‌شناختند، اما نتوانستند برای من اجازۀ رفتن به دانشگاه را بگیرند که حتی بتوانم با اساتید صحبت کنم.[1]