بعد از انتخابات سال 88 شاهد آن بودیم که بسیاری از بازیگران و هنرمندان حتی بعد از انتخابات نیز بر سر مواضع خود ایستاده و جمهوری اسلامی را به مسائلی چون تقلب در انتخابات متهم کردند. برای مثال ترانه علی دوستی در وبلاگ‌ش چنین نوشت: «این وبلاگ در جریان انتخابات مدافع میر حسین موسوی بود.این وبلاگ از سوم تیر ماه 84 تا خرداد و مرداد سال 1392 از محمود احمدی نژاد و روش فکری و فرهنگی او مخالف است و موافق نیست.»…

به گزارش کلاله خبر بولتن نیوز، اگر بپذیریم که انقلاب اسلامی در دوران جنگ نرم به سر می برد بنابراین مهم ترین دروازه و راه ورودی دشمن، حوزه هنر و رسانه است. جنگ نرم از آنجا که با قلب ها و اذهان مخاطب کار دارد باید از طریق ابزاری چون سینما و موسیقی و تئاتر و بازی های رایانه ای وارد عمل شود. شاید بتوان گفت در این میان صنعت سینما از آنجا که دارای جذابیت های سمعی و بصری بیشماری است در اولویت قرار دارد. به همین علت است که می بینیم بیشتر هجمه دشمنان انقلاب و اسلام از همین راه انجام می شود.

یکی از اهدافی که دشمنان انقلاب اسلامی برای ضربه زدن به نظام از طریق صنعت سینما دنبال می کنند ساختن مثلا ستاره ها و یا به اصطلاح «سوپر استارها»ی سینمایی است. تا از این طریق بتوانند این اشخاص را به عنوان الگو و مدل برای جوانان جامعه مطرح کرده و به اهداف خود نائل آیند. موضوعی که بتوان گفت متاسفانه تا اندازه ای موفق هم بوده اند. در جریان انتخابات ریاست جمهوری سال 88 دیدیم که چگونه ستادهای سران فتنه از وجود چنین اشخاصی برای بهره برداری های سیاسی خود پر شده بود.

 هانیه توسلی

 مهتاب نصیرپور و همسرش محمد رحمانیان

جعفر پناهی

بهاره رهنما

محمدرضا شجریان

شاید برخی از مخاطبین بر ما خرده بگیرند که چنین نگاهی غیر واقع بینانه بوده و بالطبع هر کسی آزاد و مختار است تا در زمان انتخابات برای کاندیدای مورد نظر خود تبلیغات کند. این حرف اگر چه کاملا درست و صحیح است اما متاسفانه شاهد آن هستیم که بسیاری از این بازیگران و هنرمندان حتی بعد از انتخابات نیز بر سر مواضع خود ایستاده و جمهوری اسلامی را به مسائلی چون تقلب در انتخابات متهم کردند. 

برای مثال ترانه علی دوستی در وبلاگ‌ش چنین نوشت: «این وبلاگ در جریان انتخابات مدافع میر حسین موسوی بود.این وبلاگ از سوم تیر ماه 84 تا خرداد و مرداد سال 1392 از محمود احمدی نژاد و روش فکری و فرهنگی او مخالف است و موافق نیست.»

ترانه علیدوستی

بهاره رهنما، پگاه آهنگرانی

گروهی از این افراد هم در دفاع از میرحسین موسوی در خرداد سال 88 دست به نامه نگاری زدند. افرادی چون شهرام اسدی، مهناز افضلی، محسن امیریوسفی، عزت الله انتظامی، بابک احمدی، رخشان بنی اعتماد، بهرام بیضایی، کامبوزیا پرتوی، جعفر پناهی، کیومرث پوراحمد، حسن پورشیرازی، ناصر تقوایی، فرشته طائر پور، حسین جعفریان، مانی حقیقی، سیف الله داد، شادمهر راستین، محمد رسول اف، علیرضا رئیسیان، خسروسینایی، مژده شمسایی، فرشته صدرعرفایی، ترانه علیدوستی، کیانوش عیاری، حسن فتحی، ایرج کریمی، نظام الدین کیایی، حمید فرخ نژاد، اصغر فرهادی، بهمن قبادی، مسعود کیمیایی، واروژکریم مسیحی، نیکی کریمی، عباس کیارستمی، پرویز کیمیاوی، محسن مخملباف، فاطمه معتمدآریا، علی نصیریان، جهانبخش نورایی.

 رضا عطاران و لیلی رشیدی

لادن مستوفی

برخی دیگر پا را از این هم فراتر گذاشته و زمانی که دیدند یک هنرمند جوان و انقلابی توانسته با فیلم «اخراجی ها»ی خود تمامی حیثیت چندین و چند ساله آنان را زیر سوال برده و عنوان پر فروش ‌ترین فیلم تاریخ سینمای ایران را از آن خود کرد سعی کردند تا با انتشار انواع و اقسام اخبار و بیانیه ها، از همکاری بازیگران و هنرمندانی با عوامل این فیلم ممانعت به عمل آورند.

چنین واکنش های منفعلانه ای نشان از آن دارد که اشخاصی چون مسعود ده‌نمکی و شهریار بحرانی نقطه استراتژیکی از دشمن را مورد هدف قرار داده اند و حسابی برجک دشمنان انقلاب را زیر آتش گرفته اند. که آنان این طور به هراس افتاده‌اند.

اخت فیلم های اخراجی ها و ملک سلیمان نوید ورود جریان انقلابی و اسلامی به حوزه سینما و خروج جریان های سکولار و ضد انقلاب از آن را دارد انشاء‌الله.