بعضی از فعالان خبری ترکمن تحت لوای فعالیت فرهنگی به صراحت می گویند یا این طرفی باش یا آن طرفی ! ، حال کسی از جناح مخالف حرف صحیح نیز بگوید پوشش داده نمی شود ؛ از طیف دیگر در نگاه بعضی دوستان نام مهم تر از نوشته یا گفته ی فرد است ؛ می توان از نوشته های یک یادداشت نویس به دنبال عقاید وی گشت .

به گزارش کلاله خبر، از زمانیکه آدمی اصل آزادی بیان را به عنوان یکی از اصول جامعه ی مترقی پذیرفته است وقت زیادی سپری نمی شود ؛ آزادی بیان در قوانین غالب کشورها از جایگاه خاصی برخوردار است ، اما اجرای آن به فضای حاکم بر جامعه بستگی دارد ؛ در این مقوله امکان دارد هر کشوری محدودیت های خاصی چون شرع ؛ عرف منطقه ؛ قانون و موارد مشابه در بیان اندیشه ها و تفکرات خویش داشته باشند که امری بدیهی است.

در طیف اجتماعی نیز علاوه بر رفتار حکومت با مردم در باب آزادی آرا و اندیشه ها ؛ رفتار فعالان اجتماعی و سیاسی نیز مهم است ؛ چرا که بیشر منتقدین دولت ها در جوامع مختلف فعالان سیاسی با داعیه ی روسنفکری و روشنگری هستند ؛

 عدم احترام به عقاید مختلف در میان فعالان ترکمن

 در منطقه ی ترکمن صحرا که بیشتر فعالان آن همواره رابطه ی متقابل با دولت ها داشته اند ؛ معضل عدم احترام به عقاید مختلف مشاهده می شود ؛ این امر به دلیل تعلق و تعهد خاطر به قومیت خود است که قابل احترام و ستایش است ؛ پیش زمینه ی قوی این عزیزان باعث شده است تا بسیاری از واقعیت ها را در درون خود سانسور کنند ؛ این رفتار اگر به نقد عملکرد خود آنان منجر شود باعث نوعی دشمنی با منتقد آنان می شود ؛ افرادی که با این عزیزان هم صحبت شده اند از این معضل شکایت می کنند؛

 این در حالی است که آدمی از موافقان خود چیزی یاد نمی گیرد ؛ به عبارتی آدمی باید به دو نفر به چشم نعمت نگاه کند منتقد و دشمن . چرا که بهترین و بدترین های وی را به نمایش می گذارند ؛ از سویی دیگر این عملکرد و رفتار باعث نوعی احساس بدبینی می شود چرا که باید طوری رفتار نمود که بتوان گفت مثل من باش ؛ یعنی جز شعار باید عمل نمود ؛ اگر ما به عقاید و ایده های مخالفان خود احترام نگذاریم چگونه انتظار داریم به عقاید و خواسته های ما احترام گذاشته شود؟ در حالی که خود اینگونه نیستیم ؟

 به قولی انسان ها را اول لال می کنند ؛ بعد هی می پرسند چرا حرفی نمی زنی؟ در حالی که خود در مطبوعات و رسانه ها از آزادی بیان می نویسیم چرا اندک مخالفان ما حالت سکوت به خود گرفته اند ؟ پاسخ این سوال حقیقتی تلخ دارد و آن بی توجهی ما و برخورد شدید با نظرات مخالف است ؛ وقتی گوش شنوایی نیست چرا حرفی زده شود؟ هیچ فرد عاقلی به دنبال تحسین نیست چرا که تحسین کار افراد بی خرد است ؛ بلکه عاقل به دنبال تایید کار خویش به نحو عقلانی است.

 نباید بر روی این نکته که دیگران درباره ی ما چه می اندیشند تمرکز نمود چرا که این نکته دو پیام نهفته در درون خود دارد اولی عدم اعتماد به خود و دومی ترس از دیگران است ؛ ولیکن در پاره ای از موارد باید به سخنان دیگران توجه نمود .

 خنده دارترین تراژدی تلخ ترکمن صحرا

 متاسفانه خود سانسوری رسانه های ترکمن باعث شده است که برخی از فعالان فرهنگی شاخص در ترکمن صحرا گوشه گیر شوند ؛ به عبارتی آزادی بیان فقط برای عقاید ماست ؛ شاید دردی که ترکمن صحرا می کشد دخالت نظرات شخصی ما در کار خبرنگاری است ؛ کار یک خبرنگار تعریف شده است ؛ خبرنگار وقایع نگار است ؛ هرچه می بیند می نویسد نه هر چیزی که استنباط می کند ؛

 در حالی که بعضی از فعالان خبری ترکمن صحرا تحت لوای فعالیت فرهنگی به صراحت می گویند یا این طرفی باش یا آن طرفی ! حال کسی از جناح مخالف حرف صحیح نیز بگوید پوشش داده نمی شود ؛ از طیف دیگر در نگاه بعضی دوستان نام مهم تر از نوشته یا گفته ی فرد است ؛ می توان از نوشته های یک یادداشت نویس به دنبال عقاید وی گشت اما نباید از خبر نویسی یک خبرنگار به دنبال عقاید وی بود؛

 اشتباه بزرگ دیگری که در مطبوعات ترکمن صحرا رخ می دهد و شاید از دید بسیاری خنده دارترین تراژدی تلخ ترکمن صحرا باشد ؛ هر کس شما و عقیده ی شما را نقد کند وابسته به جناح مخالف شماست ؛ بالفرض مثال در کشوری دو جناح قوی وجود دارد جناح شمال و جنوب ؛ اگر کسی جناح جنوب را نقد کند وابسته به جناح شمال است ؟ اگر کسی از تیم رئال مادرید بد بگوید از طرفداران بارسلونا است ؟

 پس خبرنگاران و منتقدانی که هر روز یک عقیده را نقد می کردند و اسم آنان در تاریخ جاودان است وابسته به هزار و یک جا بودند ؛ قطعا در مقابل ایده های اشتباه یا مغرضانه افراد حقیقت جویی می ایستند تا به درست برسند به عبارتی بیشتر پیشرفت های بشر حاصل اشتباهات وی بوده است .

 دوستان ، اصل خدمت به مردم و ارج نهادن شان ترکمن ها فراموش نشود

 البته این سخن به معنای تجربه و ایده پردازی در هر امری نیست ؛ انسان عقل دارد و خود راه صحیح را انتخاب می کند ؛ به قول فرانسوا ولتر : " من می دانم تفکر و عقیده ی تو اشتباه است ولی حاضرم برای عقایدت جانم را بدهم " ؛ این سخن چه پیام نهفته ای دارد ؟ چرا باید برای تفکر اشتباه این گونه رفتار نمود؟

 اگر یک سخن درست باشد با پیش زمینه ؛ روحیه جدل ؛ رانت و انحصار اطلاع رسانی هم سانسور نمی شود ؛ شما ممکن است بتوانید گلی را زیر پا لگدمال کنید ؛ اما محال است بتوانید عطر آن را در فضا محو سازید (ولتر) ؛ هر کجا یک صدا به گوش شنیده شود ذهن ها تبدیل به ذهن های پر می شود در حالیکه جامعه ی ما تفکرات باز می خواهد ؛ این نکته که یک فعال حزب خاص سیاسی برای حزب خود بنویسد امری بدیهی است ولیکن اصل خدمت به مردم و ارج نهادن شان ترکمن ها فراموش نشود ، گویا برخی دوستان راه گم کرده اند .

 تعصب به قومیت خود بسیار مهم و ستودنی است ؛ تعصبی که باعث زنده ماندن خاطرات گذشته ؛ سنت ها و غیرت یک قوم می شود ؛ ما ترکمن ها با خون و دل خوردن ها در طول تاریخ به اینجا رسیدیم نه با افکار تند جناحی و مرزبندی میان خودمان ؛ به قول ویل دورانت بخش عمده ی تاریخ ترس است و بقیه تعصب است.

 تنها شخصی که می شناسم سنجیده و معقول رفتار می کند ؛ خیاط من است . او هر بار که من را می بیند از نو اندازه گیری می کند ؛ بقیه به معیارها و عقاید خود پایبند هستند و انتظار دارند که من خود را با آنها هماهنگ کنم .(جرج برنارد شاو)

  عبدالمناف آق ارکاکلی - ترکمن سسی