بدون شک سرمایه و پشتوانه طراوت و شادابی طبیعت دلنشین نگارستان ایران زمین یعنی استان زیبای گلستان و نگین این زیبائی شهر کوچک و دوست داشتنی گالیکش منابع طبیعی آن است که موهبت الهی و ارثیه ماندگار نسل های گذشته برای ما و آیندگان است.

 اگرچه تعرض به طبیعت و تخریب منابع طبیعی در همه اشکال موجود آن امری بدیهی و تقریبا عادی شده و گرانی خواب مسئولین و کارشناسان ذیربط ، بهانه و دست آویزی برای کسانی شده تا با غارت منابع ملی به داشته های خود بیافزایند .

بدون هیچ پرسش و پاسخی براحتی می توان هزاران بند و صدها سطر توجیه نامعقول حضرات را در علت صدور مجوز های پیدا و پنهان برای تخریب منابع طبیعی و به مخاطره انداختن محیط زیست را پیش بینی کرد . اما امروزه داغی که بر دل هزاران شهروند دوستدار طبیعت در شرق استان گلستان نشسته و روزانه هزاران مسافر و زائر عبوری از این خطه آن را به چشم دل اما حیران به تماشا می نشینند تخریب کوه زیبای نیلکوه از پس و پیش است .

نیلکوه، کوهی با ارتفاع بیش از 1350 متر در شرق استان گلستان واقع در شهرستان گالیکش است که از منظره ای چشم نواز و هوایی دلپذیر و طبیعتی زیبا برخوردار بوده و از طرف شرق٬ جنوب شرقی و جنوب به گالیکش مشرف می باشد.

این کوه از آن جهت به این نام، نامیده می شود که از فاصله دور به رنگ نیلی است؛ محلی ها این کوه را کوه رستم می نامند.

در قله نیلکوه تالابی وجود دارد که چشم انداز بسیار زیبا و خاصی به نیلکوه بخشیده بطوری که  در چهار فصل سال دارای آب بوده و  در زمستان اغلب یخ می بندد.

هر مسافری که از مسیرگرگان و شهرگالیکش به سمت مشهد در حال حرکت باشد دیدن طبیعت نیلکوه چشمانش را نوازش می داد.

نیلکوه، نه تنها به سبب زیبائی منحصر بفردش بلکه به خاطر نقشی که در تعادل محیط زیست و حمایت از حیات وحش در منطقه دارد برای مردم منطقه بسیار حائز اهمیت است اما امروزه از دو سوی این کوه زیبا که بقولی محل تیراندازی آرش کمانگیر بوده عملیات تخریب صورت می گیرد.

یادباد آن ایامی که گریه های آن پیرمرد بیچاره روستائی در مقابل شورای حل اختلاف برای امان خواستن در برابر جرم نابخشودنی چند دقیقه چرای چند راس گوسفندش افاقه نکرد و النهایه دستانی را که برای استمداد و یاری دراز کرده بود با حکم جریمه و . . . سنگین تر شد و خمیده تر از درد روزگار پای بر خانه نهاد تا برای تامین بهای جریمه همه دار و ندارش را بفروشد و به شهر برود.

روستائی مولد، پر کار و زحمتکش را آن چنان سخت گرفتیم که همه داروندارش را فروخت و اینک همه تلاش اوبجای تولید، جمع کردن چند قوطی خالی پلاستیکی یا فلزی و یا چند کارتن خالی است تا شاید قوت لایموت خانواده عیالوارش گردد.

اما اینک بی مهابا با هر وسیله ممکن از دو سوی این کوه نجیب اما خسته از نامهربانی ها تاخته اند و هر یک به بهانه ای و با مجوزی.

از یک سو کارخانه سیمان برای تامین آهک مورد نیازش دل و روده این کوه را بر هم می ریزد و با انفجارهایش وحوش ساکن در جنگلهای پیرامون را تا ناکجاآباد رم می دهد و منظره زیبا و دلفریب نیلکوه را همچون چهره اسید پاشیده، زخمی و غیر قابل تحمل ساخته است.

از سوی دیگری شرکتی دیگر به بهانه تامین مصالح برای جاده سازی با تخریب منابع طبیعی اقدام به برداشت کوهی مصالح نموده در حالیکه مسیر برداشت مصالح ، علاوه بر اینکه مسیر تردد روستاهای پر جمعیت کوهستانی و معبر پیاده روی خانوادگی شهروندان است در چند صد متری بهترین تفرجگاه جنگلی منطقه یعنی پارک جنگلی فارسیان شهرستان گالیکش واقع شده است.

براستی آن حافظان محیط زیست و دوستداران منابع طبیعی که آنگونه بر روستائیان بینوای ما سخت می گرفتند اینک کجا خفته اند؟

خواب اصحاب کهفی دوستان ما برای حفاظت از منابع و پاسداشت اکوسیستم طبیعی منطقه کی به بیداری منجر خواهد شد؟

اگر امروز بجای این شرکتهای بزرگ که با سرمایه های چند صد میلیاردی خود مشغول به کارند اگر همان پیرمرد بینوای روستائی با چند راس گوسفند خود در همان محل تخریب به چرای دامش می پرداخت چه بلای ناعلاجی برسرش نازل می کردند؟

بلائی که بر سر مردمان بینوای چند روستا آوردند و به بهانه کوچ آواره دشت و خیابانشان کردند تا از محیط زیست و منابع طبیعی نگهداری شود .

مرهم بر این زخم نگذارید چون زخم ریشه دارد کمی بالاتر بازهم به بهانه ای دیگر و تخریبی دیگر در حال انجام است.

خلیج گرگان، زیارت، جنگلهای ابر، توسکستان، النگ رامیان، پارک ملی گلستان، تالاب ها هر کدام به بهانه ای آسیب می بینند و ثمره این آسیب ها را در افزایش دما و کاهش بارندگی ها و یا سیل های مخرب  و ویرانگر می بینیم اما عبرت نمی گیریم چرا؟ خدا می داند و بس./نیلکوه