سرویس علمی پژوهشی:  دانشمندان آمریکایی می گویند: نقص یک ژن از سلول های بتا می تواند توانایی بدن را برای کنترل جذب قند خون، از بین برده و موجب دیابت نوع 2 در بزرگسالی شود.

به گزارش کلاله خبر به نقل از خبر آنلاین، مطالعات جدید دانشمندان دانشگاه ایلینویز شیکاگو در آمریکا نشان می دهد که نقص در یک ژن در سلول های بتا می تواند توانایی بدن را در جذب قند خون از بین ببرد.

این یافته ها می تواند درمان جدیدی علیه بیماری مزمن دیابت را که در حال حاضر میلیون ها نفر از مردم در سراسر جهان را تحت تاثیر قرار داده است، ارائه دهد.

به گفته محققان هنگام غذا خوردن، سلول های بتا در لوزالمعده، هورمون انسولین ترشح می کنند که موجب می شود قند موجود در خون جذب شده و تبدیل به انرژی شود، اما در بدن افراد مبتلا به دیابت، این روند معکوس شده و سبب می شود قند خون به شکل فزاینده ای افزایش یابد.

در این مطالعه جدید که در مجله (Diabetes) منتشر شده است، اساس ژنتیکی بالقوه این اختلال شناسایی شده است.

به گفته محققان این پژوهش، مطالعات قبلی ارتباط قوی میان دیابت نوع 2 (دیابت بزرگسالی) و یک جهش در ژن MADD که یک سلول بتا است، نشان می دادند.

محققان بر این باورند این سلول بتا در ابتلا به انواع بیماری ها از جمله سرطان نقش دارد.

در این مطالعه محققان آزمایشی طراحی کرده و در آن به بررسی موش های فاقد این ژن پرداختند.آنها دریافتند که در موش های بدون ژن، سلول هایی که وظیفه ترشح انسولین را به عهده دارند، کار خود را به درستی انجام نمی دهند.

از این رو محققان به این نتیجه رسیدند که دیابت نوع 2 ممکن است از نقص در یک ژن واحد بنیادی به وجود بیاید.

حتی اگر این سلول ها تولید انسولین خود را بالا ببرند ، این نوع از دیابت نمی تواند نوسانات قند خون را کنترل نماید. بدون این ژن، انسولین نمی تواند از سلول های بتا آزاد شود و سطح قند خون به صورت مزمن بالا می ماند.

به گفته محققان گام بعدی این پژوهش، ساخت دارویی است که به ژن جهش یافته کمک می کند که به مسیر درست خود بازگردد.

به گزارش انستیتو ملی سلامت آمریکا (NIH)، در حال حاضر حدود 25.8 میلیون نفر در آمریکا به دیابت مبتلا هستند. که این میزان حدود 8.3 درصد از کل جمعیت این کشور را شامل می شود. همچنین به گزارش سازمان بهداشت جهانی تا سال 2025 تعداد مبتلایان به دیابت به 380 میلیون نفر خواهد رسید.

از عوارض این بیماری می توان آسیب به چشم ها، کلیه ها و اعصاب، همچنین افزایش خطر بیماری های قلبی و سکته مغزی را نام برد.