سرویس سیاسی: مدیر اندیشکده "واشنگتن": اسرائيل نيز که توافق را يک اشتباه تاريخي مي داند، ممکن است حداقل تا وقتي توافق ژنو پابرجاست، وارد يک جنگ سرد با آمريکا شود.
به گزارش کلاله خبر به نقل از جام،«رابرت ساتلاف» مدير «موسسه تحقیقاتی واشنگتن» (washingtoninstitute) در مقالهاي که در پايگاه اينترنتي اين انديشکده منتشر شده است به دستاوردها و تبعات توافق هسته ای ژنو پرداخته و در آن نتیجه گرفته است که برنامه هسته اي ايران ادامه مي يابد و آمريکا با تهديد و توسل به زور، اعتبار خود را از دست داده است.
به نوشته «ساتلاف»، توافقنامه ژنو برنامه هستهاي ايران را متوقف نميکند. بر اساس اين توافق، هزاران سانتريفيوژ از جمله بسياري از مدل هاي جديد IR-2 در يک محدوده تعريف شده به غنيسازي ادامه ميدهند و خود برنامه هستهای ایران متوقف نميشود.
وی ادامه داد: اوباما و جان کري در اظهار نظر خود درباره توافق ژنو، دستاوردهاي اين معامله را با عبارت هايي همچون «محدود شدن پيشروي» يا «جلوگيري از پيشروي» برنامه هسته اي ايران توصيف کردند.
آنها از همان ابتدا قبول داشتند که حتي با اين توافق، برنامه هستهاي ايران ادامه و توسعه مييابد. برخي مفسران بر مهمترين جنبه اين توافق تمرکز کردهاند يعني اين وعده که در نهايت ايران ممکن است اجازه يابد اورانيوم به ميزان نياز تا هر سطحي که بخواهد، غني کند. اين را ميتوان از پاراگرافهاي طرح مشترک اقدام که به توافق نهايي مربوط ميشود، دريافت کرد.
نویسنده ادامه داد که از اين جمله دو نکته قابل دريافت است: اين که واشنگتن و شرکايش پذيرفته اند، توافق نهايي به ايران حق غنيسازي ميدهد بنابراين، معامله نهايي حاوي يک امتياز بزرگ براي ايران خواهد بود.
به نوشته مدیر موسسه واشنگتن، وقتي همزمان به نتيجه ماجراي تسليحات شيميايي سوريه نيز نگاه ميکنيم، بدون شک درمييابيم که تهديد و توسل به زور آمريکا، بخش زيادي از اعتبار خود را از دست داده است.
شديدترين واکنشي که در توافق ژنو براي سرپيچي ايران در نظر گرفته شده، پايان لغو محدود تحريم ها و شايد تصويب تحريمهاي جديد است. باراک اوباما اخيراً خاطرنشان کرد که خود را براي حل و فصل مسالمت آميز اختلافات و نه از طريق رويارويي مسئول مي داند.
اين مسئله دو تاثير خواهد داشت: کشورهايي که الگوي واشنگتن در خصوص تحريم ها را دنبال کردند، ممکن است حالا ديگر براي دنبال کردن قوانيني که ميلياردها دلار برايشان هزينه داشته است، خيلي احساس مسئوليت نکنند. همچنين قدرت هاي منطقه اي که به دولت اوباما براي برخورد با ايران اعتماد کرده بودند، حالا ممکن است به تنهايي اقدام کنند. عربستان حالت تدافعي به خود مي گيرد و به همکاري هسته اي با پاکستان روي مي آورد. اسرائيل نيز که توافق را يک اشتباه تاريخي مي داند، ممکن است حداقل تا وقتي توافق ژنو پابرجاست، وارد يک جنگ سرد با آمريکا شود.
"رابرت ساتلاف" در ادامه مینویسد: سوال اين است که آيا نتانياهو اينقدر عصباني هست که اين جنگ سرد را با فرستادن اف شانزده هايش به ايران حرارت بخشد. اما برغم همه اين مسائل، احتمال اقدام يکجانبه اسرائيل عليه ايران در اين شش ماه صفر است. خطرات سياسي اين اقدام بسيار بالاست. اما اسرائيل ممکن است تلاش هاي خود را در کنگره آمريکا متمرکز کند و در صورت سرپيچي ايران، دوستان خود را به تصويب تحريمهاي جديد و محدود کردن اختيارات دولت در تمديد دوره شش ماهه وادارد. کنگره همچنين ميتواند با استناد به ادعای حمايت ايران از تروريسم و سابقه حقوق بشر، تحريمهاي جديد تصويب کند. دولت نيز قطعاً با اين اقدامات مخالفت خواهد کرد. از اين رو ممکن است يک جنگ در راه باشد.
مدير موسسه واشنگتن در پایان توصیه میکند، در چنين شرايطي بهتر است دولت اوباما آن بخش از دستاوردهاي معامله ژنو را که اهميت بيشتري دارند، دنبال کند و با اجراي قاطعانه اين توافق و ادامه تحريمها و کار در جهت توافق نهايي مانع بحراني شدن اوضاع شود.
متاسفانه نظری هنوز درباره این مطلب منتشر نشده