شاید شما هم در جابجایی های تو شهری و بین شهری خود با راننده هایی با خصوصیات متفاوت برخورد کرده باشید.

همواره با رانندگانی با رفتارهای مختلف برخورد می کنیم برخی مقرراتی برخی حواس پرت برخی بی توجه به قوانین و...

شاید با خود بگویید با گفتن این جملات چه هدفی را دنبال می کنم؟!باشه با زبان عامیانه و خودمانی داستان خودمو تعریف می کنم.

موضوع اینه که امروز برای رفتن از کلاله به گنبد از مینی بوس های کلاله-گنبد استفاده کردم و در مسیر رفتارهای مختلفی از دو راننده مشاهده کردم.

زمان رفتن به گنبد با دردسرفراوان از ترافیک گالیکش خلاص شدیم که دیدم گوشی راننده زنگ خورد بنظر شما عکس العمل این راننده نسبت به این تماس چی بود؟

منم ابتدا فکرکردم وی تماس دریافتی خود را پاسخ می دهد اما این راننده محترم گوشی خود را کنار گذاشت و درکنار جاده پارک کرد و بعد جواب تماس را داد و حاضر شد ظرف این چند دقیقه کلی نیشو کنایه این مسافران را تحمل کند و بعد از اتمام مکالمه خود،رانندگی کند.

چون اولین بارم بود که این رفتارو بصورت عینی از یک راننده می دیدم واسم جالب بود و در پایان مسیر دلیل این رفتار شایسته را از خود راننده پرسیدم و وی در پاسخ سوالم گفت: ما بعنوان یک راننده مسئول جان مسافران هستیم و به جان خریدن نیش و کنایه مسافران بهتر از به خطر انداختن جان آنها است.

خب بگذریم، بزارید وقت برگشتنمو واستون بگم شاید این جالب تر و خوندنی تر باشه.

برعکس راننده قبلی راننده برگشتی از خود مینودشت تا گالیکش با گوشی خود درحال مکالمه بود و علی رغم سنگینی ترافیک و نبود دید در شب، وی به مکالمه خود ادامه داد و با یک دست رانندگی کرد آنهم در شهری پرترافیک مانند گالیکش فکرشم سخته نه؟ شاید برای برخی خوانندگان این مطلب این امر چیزی عادی باشه اما این راننده مسئولیت حفظ جان 20 مسافر را دارد و باید در برخی رفتارهای خود تجدید نظر کند.

از گالیکش عبور کردیم ناگهان دیدم راننده یک پارچه برداشت و پایش را بالا آورد و با پارچه کفش هایش را تمیز کرد حاضرم قول بدم اینچوریشو دیگه ندیده بودید نه؟ این رفتار راننده باعث تعجب بسیاری از مسافران شد که با نگاه می شد تعجب را در چهره های آنها دید.

خب حالا شما قضاوت کنید رفتار کدام یک از این رانندگان شایسته و قابل تقدیر است؟

این داستان را برای شما گفتیم که بتوانیم در لابه لای این داستان برخی هنجارهای نامناسب در جامعه را به مسئولین ذیربط گوشزد کنیم.