مصطفی امینی فرفعال رسانه ای و اجنماعی در یاداشتی نوشت: وقتی نقشه سیاسی و مذهبی منطقه غرب آسیا را مرور میکنیم، نخستین چیزی که جلب توجه میکند شکافهای عمیق قومی و مذهبی است؛ شکافهایی که بخش زیادی از سرمایه انسانی، اقتصادی و حتی امنیتی کشورهای منطقه را بلعیده است. در چنین جغرافیای پرآشوبی، استان گلستان در شمال ایران بهمثابه جزیرهای آرام و امن، تجربهای منحصر به فرد از وحدت و همزیستی را به نمایش گذاشته است.در گلستان، همسایگی شیعه و سنی نه تنها منشأ تعارض و اختلاف نبوده، بلکه به فرصتی برای تکمیل یکدیگر و خلق هویتی مشترک بدل شده است؛ هویتی که امروز از آن به عنوان «سرمایه اجتماعی» یاد میشود. به همین دلیل است که بسیاری از ناظران، گلستان را نه فقط یک استان مرزی، بلکه «معجزه همزیستی» در منطقهای پر از گسستها میدانند.
آنچه وحدت در گلستان را متمایز میکند، ریشه مردمی آن است. این وحدت نه محصول بخشنامههای اداری، که نتیجه سبک زندگی روزمره مردمان این سرزمین است. از آیینهای مذهبی و سنتی گرفته تا روابط اقتصادی و خانوادگی، شیعه و سنی در گلستان درهمتنیدهاند. همین سبک زندگی بود که در دفاع مقدس، هزاران شهید اهل سنت و شیعه را دوشادوش یکدیگر در خط مقدم قرار داد و امروز به سندی ماندگار برای پیوند ناگسستنی آنان تبدیل شده است.
رهبر معظم انقلاب در سالهای گذشته بارها تأکید کردهاند که:
«هر کس ندای تفرقه بین شیعه و سنی را سر دهد، چه شیعه باشد و چه سنی، مزدور دشمن است؛ چه بداند و چه نداند.»
این جمله کوتاه، خطکشی شفاف برای همه جریانها و چهرههای سیاسی و مذهبی است. واقعیت این است که گلستان توانسته این خطکشی را در عمل محقق کند؛ نه در حد شعار و همایش، بلکه در میدان واقعی زندگی اجتماعی.
در شرایطی که بسیاری از کشورهای اسلامی از شکاف مذهبی رنج میبرند، گلستان ظرفیتی بیبدیل برای ارائه الگویی عملی به جهان اسلام دارد. الگویی که نشان میدهد میتوان هم شیعه بود و هم سنی، اما زیر یک پرچم و در یک سرزمین، به جای رقابت بر سر هویت، برای ارتقای کیفیت زندگی مردم رقابت کرد.
با وجود این دستاورد بزرگ، نباید از واقعیت تلخ سیاستزدگی در استان غفلت کرد. در حالی که وحدت مذهبی در گلستان الهامبخش است، میدان سیاست همچنان گرفتار رقابتهای فرسایشی و تخریبهای متقابل است؛ مسألهای که بارها از سوی دلسوزان استان هشدار داده شده و اگر علاج نشود، میتواند این سرمایه ارزشمند را نیز تحت تأثیر قرار دهد.
گلستان در عرصه وحدت مذهبی، در جایگاه یک «نمونه درخشان» قرار دارد. این استان میتواند برای ایران و حتی برای جهان اسلام نقش الهامبخش ایفا کند؛ به شرط آنکه همان عقلانیت و بلوغی که در عرصه مذهبی به نمایش گذاشته شده، به میدان سیاست نیز تسری یابد. اگر چنین شود، گلستان نه تنها «رنگینکمان اقوام » خواهد بود، بلکه به «نقطه تلاقی توسعه و همدلی» در ایران تبدیل خواهد شد
متاسفانه نظری هنوز درباره این مطلب منتشر نشده