یادداشت:

ایران؛ توسعه توان دفاعی با سلاح هسته ای آری یا خیر؟

1403-08-01 01:08:28
0
36
حسین رخشانی در یادداشتی نوشت: در روزهایی که غزه مظلوم در آتش و خون چشم به آسمان دوخته تا اهتزاز پرچم عزت امت اسلامی را در امتداد موشکهای بالستیک جمهوری اسلامی ایران نظاره کند، بحث بر سر لزوم دستیابی ایران به سلاح هسته ای نقل محافل سیاسی و نظامی جهان است

 به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی "کلاله خبر" موافقان این نظریه با طرح مسائلی همچون ایجاد قدرت بازدارندگی بی مانند، لزوم توازن قوا، ضرورت حراست از کیان نظام و نسبت مستقیم بین توان هسته ای و افزایش ظرفیت حمایت از محور مقاومت، بر ضرورت تسریع قدمهای جمهوری اسلامی در مسیر دستیابی به سلاح هسته ای پافشاری می کنند.

اما مخالفان این نظریه با تاکید موکد بر فتوای فقهی مقام معظم رهبری (مد ظله) بر حُرمت تولید و استفاده از سلاح هسته ای در آذر ماه سال 1389 گام نهادن در مسیر تولید این سلاح را بهانه ای برای کشورهای جهان جهت ایجاد اجماع بر علیه جمهوری اسلامی در مجامع بین المللی دانسته و تولید سلاحی که در دکترین نظامی کشور از آن در صحنه نبرد، استفاده ای نخواهد شد را مصداق ایجاد تنش جدید و اسراف در صرف منابع می دانند.

 این روزها نمودارهایی از ثبت لرزه های خاص در رسانه های غیر رسمی دست به دست می شود، که این مطلب را به ذهن متبادر می کند تا با نگاهی مجدد به کل مسیر طی شده در صنعت هسته ای، صاحب نظران و نخبگان یک بار برای همیشه به این سوال پاسخ دهند که، ایران دارای سلاح هسته ای آری یا خیر؟

 صرف نظر از اینکه به دلیل فقه پویای جعفری ممکن است در فتاوای مراجع عظام تقلید بر اساس شرایط زمانه تغییراتی ایجاد شود و جدای از اینکه آیا اکنون زمان این بازنگری فرا رسیده است یا خیر، اما آنچه باید بیش از گذشته مورد توجه نظریه پردازان عالم سیاست و نیروهای نظامی باشد این است که آیا می توان شیوه ای از تعامل با جهان استکبار را در پیش گرفت که هر دو مراد حاصل شود یا خیر؟ 

 به طور دقیق تر باید به این سوال پاسخ داد که آیا ممکن است نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران بدون پرداخت هزینه های اضافی برای تولید، استفاده و نگهداری از سلاح های هسته ای از مزایای پیشگیرانه و قدرت بازدارندگی این سلاح ها بهره مند شود یا نه؟

 اگرچه در نگاه اول دستیابی به چنین هدفی خیالی و دور از عالم واقع جلوه می کند اما باید گفت که چنین مسیر سومی، در اتخاذ رویکرد نسبت به ایران هسته ای وجود دارد و امکان دسترسی به آن فراهم است.

در صنعت هسته ای، این میزان غنی سازی اورانیوم به کار گرفته شده در صنایع مختلف است که به شما این امکان را خواهد داد تا از انرژی هسته ای در بخش های مختلف خدمت رسانی به جامعه استفاده کنید.

 به دیگر سخن و در یک نگاه کلی اصلی ترین تفاوت میان مواد پرتوزای استفاده شده صنعت پزشکی و برای تولید رادیوداروها و یا در نیروگاه های هسته ای، درصد غنی سازی موادی است که در هر یک از این فرآیندها به کار گرفته می شوند.

حال با در نظر گرفتن این موضوع که میزان غنی سازی لازم برای تامین مواد مورد نیاز برای تولید یک سلاح هسته ای، پیام دارا بودن ظرفیت ساخت یک سلاح اتمی توسط یک کشور را به جهان مخابره می کند، باید به دنبال این بود تا با افزایش ظرفیت غنی سازی مواد پرتوزا به منظور استفاده های مشروع دیگر مانند سوخت ناوهای جنگی و زیر دریایی ها به یکباره چراغ اتاق را روشن کرده و جهان را با ایران دارای ظرفیت ساخت کلاهک هسته ای مواجه کرد.

کاربردهایی مشروع برای استفاده از انرژی هسته ای که با نشان دادن سطح علمی دانشمندان هسته ای ایران و وجود سایر ظرفیت ها در کشور پیام روشنی را دنیا مخابره خواهد کرد. پیامی صلح آمیز همراه با بازدارندگی و اقتدار.

 آنچه بیش از گذشته موجب ایجاد شوق در دل دوستداران جمهوری اسلامی و ناامیدی دشمنان این نظام مقدس است، اجرای ماموریت بی نظیر و دلاوری مردان دریادل ارتش جمهوری اسلامی ایران در ناوگروه 86 ام بود جایی که فرزندان این مرز و در یک سفر طولانی و بدون یکبار پهلوگرفتن در بنادر جهان برای سوخت گیری تمام ماموریت خود را با موفقیت کامل به انجام رسانده و پرچم ایران اسلامی را در آبی بی منتهای آبهای بین المللی به اهتزاز در آوردند.

 در حقیقت بهتر است تا سوال مطرح شده در عنوان این نوشته را اینگونه جایگزین کنیم که آیا غیر از این است که فناوری لازم جهت ساخت سلاح اتمی در اختیار فرزندان این مرز و بوم قرار داشته و آنچه مانع تولید آن است فرمان ولی امر مسلمین جهان است؟

انتهای/خبر

نظرات

متاسفانه نظری هنوز درباره این مطلب منتشر نشده

ثبت دیدگاه

خانه شهرستان گلستان اخبار