بچه های دهه 60 آخرین نسلی بودند که این لذت گرم را حس کردند ! + عکس ها
1403-08-01 07:08:34
0
10
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: 8pt;"><span style="font-family: tahoma, arial, helvetica, sans-serif;">دهه شصتی ها آخرین نسل از کسانی هستند که نوستالژی های بوی ناک بخاری های نفتی را با خود دارند؛ با آن ها زندگی کرده اند.</span><span style="font-family: tahoma, arial, helvetica, sans-serif;"></span></span></p> <hr id="system-readmore" style="width: 671.219px; word-spacing: 0px; background-image: url('img/readmore.png');" /> <p style="text-align: justify;"><span style="font-size: 8pt; font-family: tahoma, arial, helvetica, sans-serif;">به گزارش کلاله خبر به نقل از نوزاد، این نوستالژی ها هرچقدر هم که شیرین بودند ولی بی دردسر نبودند. بخاری های نفتی آن قدر دردسرهای جورواجور به ویژه برای مادران و بانوان خانه دار داشتند که وقتی لوله کشی گاز آمد خیلی زود و خیلی شیک بخاری های نفتی را انداختند گوشه انباری و به گازسوزهای پاک و بی بو و بی دردسر با جان ودل خوشامد گفتند. این روزها که هوا سرد است روش های گرمایش خانه های ایرانی طی دهه های اخیر را بررسی کرده ایم؛ اهل خاطره بازی هستید؟</span></p> <p style="text-align: justify;"><span style="font-size: 8pt;"><strong><span style="font-family: tahoma, arial, helvetica, sans-serif;">از خاکه زغال تا گوله!</span></strong></span></p> <p style="text-align: justify;"><span style="font-size: 8pt; font-family: tahoma, arial, helvetica, sans-serif;">به دوره پیش از نوستالژی که برویم به جای بخاری در خانه ها کرسی بود. کرسی ابداع ایرانی ها بود و شکل پیشرفته و بهینه آتشدان های ساده در خانه های سراسر جهان محسوب می شد. برای راه اندازی کرسی در منزل یک چاله به عمق بیش از یک وجب وسط اتاق حفر می شد و درون آن زغال یا زغال فشرده افروخته می ریختند و بعد هم یک چهارپایه یا میز کوتاه و یک پتوی ضخیم و تمام! فقط می ماند اینکه یک نفر حواسش باشد که زغال سرد و خاکستر نشود. در روستاها از باقیمانده فضولات دام که در طویله زیر پای چهارپایان فشرده می شد پس از خشک کردن زیر آفتاب برای سوزاندن در کرسی استفاده می کردند و در شهرها سوخت محبوب کرسی گلوله های دست ساز زغالی بود که آرام و طولانی می سوخت. تهرانی ها به این کالای استراتژیک برای زمستان منازل «گوله» می گفتند. تابستان ها خاکه زغال را که ارزان تر بود می خریدند و با آب خمیر می کردند. بعد گوله های بزرگ زغال را در آفتاب می خشکاندند و در گونی های بزرگ برای زمستان انبار می کردند. کاری ضروری برای منازل که مسئولیتش بر عهده مادر خانه بود. هنوز برخی مادربزرگ ها آن روزها را یادشان است و البته فراموش نمی کنند دردسرهای گوله زغال را که مراحل درست کردنش، نگهداری اش و سوزاندنش همه جا را سیاه و دوداندود می کرد.</span></p> <p style="text-align: center;"><span style="font-size: 8pt;"><img src="https://media.kalalekhabar.ir/kalalekhabar/meli/ejtemaie/korsi.jpg" alt="korsi" /></span></p>
نظرات
ثبت دیدگاه
متاسفانه نظری هنوز درباره این مطلب منتشر نشده