مدیر یکی از روستاها فضای مدرسه را به شخصی اجاره داده تا در آن شالی بکارد و خانواده محصلین به این موضوع اعتراض نموده و به آموزش و پرورش شکایت می کنند که... البته یکی از اعضای شورای روستا هم گفته: ما هم معترض بودیم با ما هماهنگ نشده بود، وقتی ما در جریان اعتراض خانواده ها قرار گرفتیم، دیدیم شالی ها کاشته و مدرسه هم روزهای پایانی سال تحصیلی را می گذراند و تا پایان تعطیلات شالی ها جمع اوری می گردد. به قول معروف کار از کار گذشته بود.

و اما کاتب سیستانی ما نظر دیگری دارد که با هم نظرش را مرور می کنیم.

عزیزان! استفاده بهینه از امکانات که می گویند، یعنی همین!مدیر محترم مدرسه با یک تیر چند نشان زده که خدمت شما عرض می کنیم.

بعد شما کلاهتان را قاضی نموده و قضاوت نمایید که آیا کار این عزیز جای تقدیر و تشکر دارد یا خیر؟ البته اینکه خانواده های دانش آموزان معترض بوده اند، نیمه خالی لیوان را دیده اند نه نیمه پر آن را.

مدیر محترم که گرانی برنج را مشاهده نموده نزد خودش فکر کرده که حیف است این فضا به آن بزرگی بلا استفاده بماند. با اجاره دادن آن فضا باعث افزایش تولید ملی گردیده، ما را از وارد نمودن برنج بی نیاز می کند و یک پولی هم نصیب مدرسه گردیده تا خرج هزینه های جاری آن آموزشگاه گردد.

خوب به نظر شما همین یک مورد که خدمت شما عرض داشتیم، آیا جای تقدیر و قدردانی از آن عزیز را دارد یا خیر؟! تازه قسمت مهم ماجرا از اینجا به بعد است. آن مسئله مهم، مسئله ورزش است، آنهم ورزش های مفرح آبی! چرا که دانش آموزان در اوقات فراغت می توانند بدون هیچ هزینه و دردسری آنجا واترپلو بازی کنند که خودش مزایای فراوانی همراه دارد. یکی از آنها شناسایی استعداد های مهم ورزش است که مسئولین محترم واترپلو می توانند نخبگان را شناسایی و تیم واترپلوی ما را قدرتمند تر نمایند.

یکی دیگر از ورزش هایی که نونهالان می توانند آنجا استعدادهای خود را به رخ حریفان بکشند، ورزش اسکی است. بله اسکی آنهم از هر دو نوعش، هم اسکی روی آب و هم اسکی روی چمن یا همان شالی! البته نباید از شنای قورباغه ای، کرال، صد متر و ... غافل بود.

تنیس! بله تنیس روی چمن، اینهم یکی دیگر از اهداف مدیر محترم بوده تا دانش آموزان بتوانند اوقات فراغت را با تنیس روی چمن سرگرم و ایامشان را فرح بخش تر نمایند.

ورزش قایقرانی البته از نوع پارویی یکی دیگر از اهداف آن مدیر خوش فکر بوده. البته مدیر محترم علاوه بر آن ورزش های به فکر احیای ورزش ها و بازی های فراموش شده نیز بوده است.

از جمله قایم باشک بازی! عزیزان چه جایی بهتر از شالیزار برای این بازی هیجان انگیز، چون دانش آموزان می توانند به راحتی میان شالی ها قایم شده و چند ساعتی را به تفریح و شادی با همکلاسی های خود مشغول باشند.

این مدیر خوش فکر برای درآمدزایی و استفاده صدچندان از آن فضا به فکر اینهم هست که این فضا را به فدراسیون قایقرانی، واترپلو و... اجاره داده تا آن فدراسیون ها مسابقات خود را در آن مکان برگزار نمایند.

این کاتب کاره ای نیست ولی اگر قدرت و مقامی داشت، ایشان را بعنوان کارآفرین نمونه و مدیر خلاق و نمونه انتخاب تا هم باعث تشویق دیگران شود و هم از کارهای مفیدی که یک تنه آنرا به انجام رسانده، از وی قدردانی شده باشد.

در ضمن حتما او را به مقامی بالا ارتقای درجه داده تا از فکرش در کارهای بزرگ استفاده، بلکه بتواند معضلات جامعه را بهبود بخشیده، گرانی و بیکاری را ریشه کن نماید که حتما با این شناختی که از ایشان داریم، این مهم از انگشت کوچکش بر می آید .

از دست اندرکاران آموزش و پرورش درخواست دارم که ترتیبی بدهند که نام این عزیز خوش فکر در کتاب رکوردهای گینس ثبت جهانی گردد.