معدنچیان معدن زمستان یورت آزادشهر در دی ماه ۹۴ به علت حقوق های عقب مانده خود اعتراض کردند ولی هیچ مسئولی به فریادشان نرسید تا اینکه بعد از حادثه انفجار معدن و جانباختان 35 نفر از معدنچیان بصورت شبانه در محل حادثه حضور پیدا کرده اند.
چرا آنزمان که کارگران پیگیر مطالباتشان بودند هیچکدام از مسئولین حاضر پاسخگو نبودند؟ حتما باید اتفاق ناگواری رخ دهد تا در محل حضور پیدا کنند؟
همچنین همشهری گلستان نوشت: کارگران معدن یورت آزادشهر که در محوطه خارجی معدن به انتظار اتمام عملیات آوار برداری و خروج پیگر همکارانشان است به همشهری می گویند: صبح دیروز، برای اعتراض به شرایط کار، گروهی به فرمانداری آزادشهر مراجعه کردیم. اما پاسخ مانند همیشه بود، می گفتند شما برای سر و صدا کردن آمدید. اگر از شرایط ناراضی هستید به سلامت، کار نکنید.
این کارگران می گویند با شنیدن خبر انفجار معدن فرمانداری را ترک کردیم.
در حالیکه ایرنا در نقل قولی از وزیر کار نوشت: دولت تا راه‌اندازی مجدد معدن، پرداخت دستمزد همه کارگران را به عهده می‌گیرد.
مستمری‌های خانواده‌های بازمانده ظرف هفته پیش رو برقرار خواهد شد.
بر اساس دستور ویژه رییس جمهور 3 کمیته فنی، انسانی و نوسازی فعالیت خود را برای رسیدگی به حادثه آغاز کردند.
اقای وزیر کار! مشابه همین مشکلات را کارگران معدن گرانیت ملچ آرام شهرستان رامیان دارند که 5 ماه حقوق و بیمه دریافت نکرده و از سال ۹۵ تاکنون هر بار مدیران شرکت با وعده های بی عمل این قشر ضعیف جامعه را نزد خانواده شان خجالت زده کرده اند.
تا چه زمانی به این قشر ضعیف در جامعه و خصوصا کارگران معدن باید ظلم شود؟!و شما چه زمانی باید پاسخگوی این کارگران شوید؟
آقای وزیر یک سوال دیگر! آیا نباید برای کارگران معدنی که به صورت متوسط هر فرد، 16 تا 18 ساعت تلاش شبانهروزی و بیوقفه را در دل این معادن به جان میخرد، ایمنی لازم رعایت شود؟
کارگرانی که تا عمق 1800 متر وارد تونل معدن می شوند نباید با رعایت تمام جوانب نکات ایمنی به کارشان مشغول شوند؟
بسیاری از مردمان شهرستانهای رامیان و آزادشهر با کار در معادن امرار معاش می کنند و تشکیل خانواده داده لذا باید برای حفظ جان این قشر تمهیدات لازم را اندیشید تا دیگر شاهد اینچنین اتفاقات نباشیم.را که پیشگیری بهتر از درمان است.
متاسفانه نظری هنوز درباره این مطلب منتشر نشده