یکی از مخاطبین سایت خبری راه اترک مطلبی را در پاسخ به کسانی که چنین طرزفکری دارند نوشته و برای سایت راه اترک ارسال کرده است.

نامه یک کوخ نشین نان و پنیر خور به یک کاخ نشین شیشلیک خور

در زمانه ای هستیم که برخی از مسئولان ما، حرفهایشان از سر صدق و جسارت است نه صدق و درستی!

شنیده ایم که یکی از فرمانداران دولت راستگویان خیلی شفاف گفته اند: من اهل شیشلیک و کباب هستم و با نان و پنیر نمی توانم کار کنم و از ماشین خوب سوار شدن هم ترسی ندارم.

راستی من کوخ نشین در سالهای پس از انقلاب، حقیقت و تلخی سخنی را به این حقیقت و تلخی ، تجربه نکرده بودم و نشنیده بودم.

باید به این مسئولین کاخ نشین یادآور شد، این انقلاب متعلق به همه مردم ایران به خصوص مردمی است که هنوز نان و پنیر را می خورند و از بابت خوردن آن شرم ندارند!

یادتان باشد که حضرت امام راحل رحمه الله علیه در خصوص کوخ نشینان گفتند:«یک موی سر این کوخ نشینان و شهید دادگان به همه کاخ ها و کاخ نشینان جهان شرف و برتری دارد.»

حالا یادم می آید چرا بیشتر شهیدانمان از طبقه نان و پنیر خور هستند، چرا که این طبقه رابطه با ظالم و ظالمان را نمی پسندد هر چند که آن ظالم، کدخدا باشد.

حضرت امام راحل هم در همین خصوص می فرمایند:«کاش کاخ نشینان حال دردمندان ما را مشاهده می کردند، تا به جنایات دولت جبار آمریکا دامن نزنند! / شما طبقه جوان برومند زاغه نشین، بر آن اشخاص کاخ نشین شرافت داريد، و شما هستید که اسلام را حفظ کردید.»

وای بر کشوری که مسئولینش اشرافیت برایشان افتخار باشد و ترسی از آن و گرفتار شدنش نداشته باشند.

نویسنده : صدی مردم حقیقت جو