سرویس اجتماعی: یک شهروند کلاله ای برای سایت ما مطلبی را ارسال کرده است که شاید خواندن این مطلب برای شما جذاب باشد.

داستان ذیل از زبان این شهروند است.

ما گروهی کوهنورد هستیم که برخی از هفته ها برای سلامتی جسمانی و کمی تفریح به کوه های اطراف شهرستان کلاله می رویم و چند ساعتی را در دامن طبیعت می گذرانیم.

این هفته کمی با تاخیر به کوهنوردی رفتیم و به تبع دیربه مقصد خود رسیدم و بعد از ساعتی استراحت به تاریکی شب برخوردیم  و راه هم دور بود و با پای پیاده امکان برگشت وجود نداشت.

گفتنی است مسیری که برای کوهنوردی انتخاب کرده بودیم صعب العبور بود و امکان تردد ماشین نبود و مجبور شدیم از یکی از دوستان که موتور سیکلت داشت درخواست کنیم که دنبال ما بیاید تا مقداری از مسیر را با موتور طی کنیم.

پس از ساعتی این دوست ما آمد و من به عنوان داوطلب اولین نفر سوار موتور شدم تا وسایل دیگران را هم با خودم حمل کنم، چند کیلومتری از مسیر را طی کردیم و ناگهان به وانت باری در تاریکی برخوردیم که در یک جاده با شیب زیاد در حال دور زدن بود.

ما فکر کردیم مشکلی برای این راننده پیش آمده و ایستادیم و ماجرا را از وی جویا شدیم و راننده به ما گفت: یک نفر را می توانم تا شهر ببرم و من هم از خدا خواسته پیاده شدم و دوستم برای آوردن دیگران برگشت.

آنطور که بنظر می رسید مشکلی وجود نداشت و من منتظر دور زدن این راننده ماندم. ناگهان این راننده پیاده شد و گفت : آقا مقداری سیم خاردار در ماشین دارم و مقداری هم جلوتر است و اگر قول میدی که از این ماجرا به کسی چیزی نگی میبریم و می فروشیم و پول آن را نصف می کنیم.

من با شنیدن سخن این راننده فهمیدم که این شخص دزد است آنهم دزد اموال دولتی، خلاصه بدجور تعجب کردم و در جواب وی گفتم: من نه به شما کمک می کنم و نه می خواهم با شما به جایی بروم.

مقداری با خودم فکرکردم و به حال این جوان تاسف خوردم، جوانی که یک وانت بار دارد چرا باید دست به این کار بزند مگر این جوان نمی تواند نان بازوی خود را بخورد؟ آیا سرقت اموال بیت المال کار درستی است؟چطور وجدان وی راضی می شود بیت المال را سرقت کند؟

سر شما را درد نیاورم این بود ماجرای ما و پیشنهاد آقا دزده به ما واین ماجرا را برای این به سایت کلاله خبر ارسال کردم که مسئولین به چنین مواردی توجه بیشتری داشته باشند تا چنین افرادی جرات سرقت اموال دولتی را نداشته باشند.