پیش از این آتش‌سوزی 5 هکتار از اراضی پناهگاه حیات وحش میانکاله به گفته رضا احمدی رئیس اداره محیط‌زیست بهشهر طعمه حریق شده بود. آتشی که البته تلاش یگان محیط‌زیست از پس آن برنیامد و دوباره بر اثر وزش باد به جان پناهگاه افتاد.

به گزارش كلاله خبر،باز هم آتش به جان جنگل‌های گلستان افتاد و آنطور که منابع مختلف می‌گویند بین 100 تا 300 هکتار از اراضی این منطقه درآتش سوخت. این اختلاف ناشی از آن می‌شود که به گفته محیط‌بانان، در حال حاضر درحادثه 300 هکتار جنگل طعمه حریق شده است اما فرمانده یگان حفاظت آن را 100 هکتار اعلام می‌کند. به گزارش تهران امروز، آتش‌سوزی در جنگل‌های گلستان در حالی پس از یک هفته مهار شد که طی این مدت حتی یک بالگردهم به منطقه اعزام نشده بود تا اینکه با درخواست معصومه ابتکار رئیس سازمان حفاظت از محیط‌زیست، از استاندار گلستان، بالگرد به منطقه اعزام شد. اما این سوال همچنان بی‌پاسخ ماند که چرا بالگردها زودتر به داد جنگل‌های هیرکانی نرسیده‌اند. آیا استانداری که خود دستور تخریب جنگل‌های ابر برای ساخت جاده را می‌دهد نمی‌توانست دستور اعزام بالگرد را بدهد تا جنگل‌ها 24 ساعت با بیل خاموش نشوند؟ این درحالی است که پیش از این آتش‌سوزی 5 هکتار از اراضی پناهگاه حیات وحش میانکاله به گفته رضا احمدی رئیس اداره محیط‌زیست بهشهر طعمه حریق شده بود. آتشی که البته تلاش یگان محیط‌زیست از پس آن برنیامد و دوباره بر اثر وزش باد به جان پناهگاه افتاد.

جهنم در گلستان

به گفته یکی از محیط‌بانان که از آتش افتاده به جان جنگل‌های گلستان به جهنم تعبیر می‌کند آتش از حوالی پاسگاه شرلق شروع شد و به سمت شرق و شمال پیشروی کرد، از پاسگاه آلمه هم عبور کرد و تا سولگرد و دگرمانلی هم رسید و همه جا سوخت. او وسعت آتش‌سورزی را بین 3000 تا 4000 هکتار می‌داند. این درحالی است که آتش‌سوزی‌های گسترده در گلستان در سال‌های گذشته باعث شده بود تا مجلس بالاخره اعتبار لازم را برای ایجاد مناطق اطفای حریق در اختیار سازمان جنگل‌ها بگذارد. البته این منطقه برای نخستین بار در منطقه کرمانشاه دایر شده اما حتی نتوانسته در آتش‌سوزی جنگل‌های لرستان هم اقدامی درخور انجام بدهد. تا این سوال از سوی پیش بیاید که چرا سازمانی چون سازمان جنگل‌ها که از پس اطفای حریق برنمی‌آید همواره به عنوان یکی از موانع بزرگ جهانی شدن این جنگل هاست. بسیاری اعتقاد دارند که اگر سازمان جلوی جهانی شدن جنگل‌های هیرکانی را نمی‌گرفت امروز از توان‌های بین‌المللی برای حفاظت از آن استفاده می‌شد. مسئله تا آنجا پیش می‌رود که کیخا معاون سازمان محیط‌زیست هم می‌گوید اگر هلی کوپتر در اختیار سازمان قرار داشت وضعیت بهتر از شرایط امروز بود. کیخا با اشاره به مکالمه‌ای که با رئیس ستاد حوادث غیرمترقبه داشته است افزود: طی این مکالمه از رئیس ستاد حوادث غیرمترقبه به منظور مهار آتش در این پارک ملی درخواست کمک کردیم و برهمین اساس مقرر شد چنانچه آتش‌سوزی تا فردا صبح ادامه یابد هلی‌کوپتر در اختیارمان قرار گیرد. باز هم این سوال از سوی افکارعمومی به میان می‌آید که آیا کیخا انتظار داشت که جنگل‌های صعب العبور گلستان را با بیل و حلب آب خاموش کند؟ مسئله‌ای که در سال‌های اخیر به آتش‌سوزی 50 روزه در گلستان منجر شد. یکی از محیط‌بانان پارک ملی گلستان می‌گوید: طی این روزها جهنمی در پارک بود که با کمک نیروهای امدادی از ارتش و هلال‌احمر و منابع طبیعی مناطقی که دسترسی به آن امکان‌پذیر بود تا حدی خاموش شد.

گردشگران آتش به جان گلستان زدند

مسعود باقرزاده‌کریمی، سرپرست دفتر زیستگاه‌ها و امور مناطق سازمان محیط‌زیست و محمد ممشلی، مدیرکل حفاظت محیط‌زیست گلستان مسافران وگردشگران این جنگل را عامل آتش سوزی می‌دانند. به گفته کریمی، مسافران عبورکننده از جاده ترانزیت مشهد ـ گرگان، عامل بروز این آتش‌سوزی بودند. این درحالی است که به گفته کریمی، سازمان محیط‌زیست از ابتدای امر، مخالف عبور این جاده ترانزیت از محل پارک ملی بوده است اما با وجود مخالفت‌ها، این جاده همچنان در حال تعریض است. البته ممشلی می‌گوید: «بخش اعظمی از مناطقی که توسط حریق آسیب‎دیده با پوشش مرتعی بوده و بخش دیگر نیز گونه‎های درختچه‎ای و درختی است.» به گفته او شدت وزش باد و گرمی هوا باعث سرایت آتش به حوزه محیط‎بانی آلمه نیز شده بود که با تلاش به موقع ماموران، حریق کنترل شد. جاده‌سازی‌ها هماره در حال تهدید و تخریب مناطق زیستی و پارک‌های ملی هستند. اما تصمیم‌گیران هرگز به هزینه‌ای که محیط‌زیست برای جاده‌سازی می‌دهد توجه نمی‌کنند. جنگل گلستان هم تا به امروز هزینه زیادی برای جاده‌سازی داده‌اند. از جمله جاده‌سازی که در ابتدا قرار بود با پهنای 11 متر از وسط گلستان بگذرد اما پس چندی دو بانده شد و بخشی از سرمایه‌های جانوری و گیاهی آن را از بین برد. جاده‌ای که با توجه به سیلابی بودن منطقه گلستان هر‌آن می‌تواند به مرگ مسافران این مسیر منتهی شود. هرچند کسانی که بزرگراه را از دل یکی از کهن‌ترین و باستانی‌ترین جنگل‌ها رد کردند، دیواره‌ای بتنی برای جلوگیری از ورود سیلاب‌های کشنده به داخل بزرگراه زده‌اند اما تجربه نشان داده است که سیلاب‌های این منطقه از روی دیوارهای آن هم خواهند گذاشت./امروزي ها