به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «کلاله خبر» نهم ذی‌الحجه، روز عرفه، روزی است که در آن، امام حسین علیه‌السلام با نیایشی عارفانه در صحرای عرفات، حقیقت بندگی، توحید، و آزادی را فریاد زد؛ و ساعاتی پس از آن، با ناتمام گذاشتن حج و تبدیل آن به عمره مفرده، رسماً قیام خود را علیه حکومت یزید بن معاویه آغاز کرد؛ قیامی که به عاشورا ختم شد، اما پیام آن تا همیشه در جان انسان‌های آزاد جریان دارد.

در همین روز، در دل قرن چهاردهم شمسی، ۱۵ خرداد ۱۳۴۲، امت اسلامی ایران به رهبری امام خمینی (ره)، آن شاگرد مکتب حسینی، قیام بزرگی را علیه طاغوت زمان، ظلم شاهنشاهی و سلطه استکبار جهانی آغاز کردند. قیامی که با خون جوانان این سرزمین، نهال انقلاب اسلامی را آبیاری کرد و سرانجام در بهمن ۱۳۵۷ به ثمر نشست.

این تقارن تاریخی و معنوی، تنها یک هم‌زمانی تقویمی نیست، بلکه نمادی است از پیوند دو قیام در یک مسیر واحد؛ مسیری که از عرفات حسین بن علی (ع) آغاز شد و به فریاد "هیهات منا الذله" در کربلا رسید، و قرن‌ها بعد در حنجره‌ خمینی کبیر (ره) دوباره طنین افکند.

امام خمینی (ره)، نه‌تنها رهبر سیاسی یک انقلاب، بلکه وارث اندیشه و روح نهضت عاشورا بود. او با تکیه بر همان مکتب، در برابر ظلم، استبداد، و استکبار ایستاد و به همه‌ی آزاداندیشان جهان نشان داد که راه حسین (ع) همچنان باز و زنده است.

اکنون که این دو مناسبت عرفه‌ی حسینی و پانزده خرداد خمینی، در یک قاب تقویمی جمع شده‌اند، فرصتی است برای بازخوانی درس‌های قیام، بازشناسی دشمنان امروز، و تجدید عهد با مسیر حق‌طلبی، عدالت‌خواهی و مقاومت.

باشد که این تقارن، ما را به درک عمیق‌تری از مسئولیت تاریخی‌مان در ادامه‌ی راه شهدای کربلا و انقلاب اسلامی برساند